Fëmijët qajnë në familjen e Mejdi Krasniqit .Ata bien dhe zgjohen të urritur..Tu ndihmosh atyre merr bekimin e gjithë botës

Urim Salihu -Faktiditor.ch

Ndonjëherë kjo botë është shumë mizore.Kur gjërat janë keq bëhen akoma më keq .Sa njerëz bien dhe zgjohen të urritur ndërsa askujt nuk i shkon mendja tek ata.Të nënshtruar para fatit ata vazhdojnë rezistencën me urinë,skamjen,ditët e tyre që treten në mjerim.Mejdi Krasniqi nga fshati Smallush,Komuna e Lipjanit është njëri ndër këta personazhë që varfëria thuajse e ka mposhtur me gjithë forcën.
Ai është i lodhur nga ky fat, nga kjo jetë e jetuar kaq rëndë dhe dashje pa dashje ai është lëshuar në krahët e lëmoshës .Matanë ,janë dy fëmijë që qajnë ndërsa lotët e tyre të vrasin Nëse ne ,për një moment të vetëm , vetëm për një moment u dalim në krahë këtyre fateve të dhimbshme ,ndoshta lëmosha e dhënë mund të na ndihmojë në caste fatkeqësishë ndonjëherë .Nëse të gjithë mendojmë për familjen Krasniqi ,mënyrën si ti dhurojmë dicka sa për të jetuar ,ndoshta falemenderimi i tyre mund të na shpërblejë një ditë .Pra bëhu ti,unë, të tjerët solidarizues .Të bëhemi ata që ta ndalim vajin e këtyre fëmijëve që janë si skllevër modern dhe derisa në vend të lodrave ata kërkojnë të hanë dicka ,të vazhdojnë jetën ,të vazhdojnë të rriten si krijesa të Zotit .
Shtëpia e tij është e pa izoluar, e ftohtë ndërsa aty jetojnë dy jetë të njoma që presin të hanë një racion ushqimi .Babai Mejdi Krasniqi është i sëmurë ,ka depresion dhe nuk ka para të merr barnat e nevojshme .Gruaja Fatmire Krasniqi thotë se burri i saj ka edhe një lloj forme epilepsie , me sëmundje të ndryshme dhe ajo s’mund ta përballojë më këtë gjendje të rëndë në familjen e saj.”Nuk e dij ku të shkoj më .Kam një ndihmë të vogël sociale që nuk mund më ta përballoj.Bashkëshorti nuk është i aftë për të punuar dhe më keq se kaq nuk ka.Jetojmë në një shtëpi që deri dje ishte një ahur për kafshët .Asa barna nuk ka për të,as ushqim për fëmijët dhe më keq se kjo s’mund të ketë.Fëmijët s’kanë as cantë, as fletore, as ngjyra” thote Fatmirja .Mbase fëmijet kanë një brushë që vizatojnë trishtimin e tyre në atë shtëpi të varfërish .Atë vend ku nuk dihet kur është e hënë, e martë sepse gjithë ditët janë njësoj

Mejdi Krasniqi qanë bashkë me fëmijët e tij ndërsa nuk ka më të trishtueshme se vaji i fëmijëve , e këtyre jetëve të kristalta që s’duhej të ishin në këtë gjendje .Ata janë vetëm fëmijë të vegjël që ëndrrat për moshën e tyre janë tretur kaq frikshëm .

Të gjithë ata që duan të ndihmojnë këtë numër kontakti 045 910 351- Mejdi Krasniqi.