“The Washington Post”

Do ishte një mrekulli nëse udhëheqësit republikanë do kenë filluar të kuptojnë se nuk mund ta lënë fatin e tyre dhe të partisë së tyre në duart e një njeriu me një personalitet të çrregulluar. Mjafton tju them se përgjigja e Donald Trump me folësit e ndryshëm në Konventën Kombëtare Demokratike nuk ka qenë racionale.

Pse kanë denigruar prindërit e një ushtari i cili vdiq duke i shërbyer vendit të tij në Irak? Dhe pse po vazhdojnë ta bëjnë për katër ditë? Pse sulmojnë të dhënat e një gjenerali të dekoruar cili komandoi forcat e SHBA në Afganistan? Pse tallen me  ish-kryetarin e njohur të Nju Jorkut? Sigurisht Trump duhet të ketë dëgjuar se në çdo konventë njerëzit ngrihen dhe kritikojnë kandidatin e partisë opozitare. Dhe pastaj lëvizin për në fazën tjetër të fushatës. Të godasësh cdo person që të ka kritikuar. Dhe sidomos ku zgjedh beteja që mund ti fitosh lehtë.

Fakti që Trump nuk mund të ndihmojë veten e tij, bëri që në mënyrë të qartë të thoshte se duhen”goditur” të gjithë ata që folën kundër tij në konventën Demokratike, gjë që sugjeron se ka të vërtetë dicka që nuk shkon me këtë njeri. Këtë nuk e them vetëm se ai është i paaftë për të qënë i ndjeshëm. Jo vetëm se ai mendon se duhet të përgjigjet për çdo kritikë që merr duke sulmuar dhe denigruar kritikuesin, pa marrë parasysh sa i vogël apo i parëndësishëm është.

Nëse ju jeni një republikan problemi i vërtetë në këto 100 ditët e fundit të kësaj fushate është se ky njëri nuk mund ta kontrollojë dot veten e tij. Ai nuk mund të bëjë prapa edhe kur kjo është dukshëm në interesin e tij. Për më tepër, patologjitë e tij psikologjike janë në fund të fundit vetë-shkatërruese.Trump është në këtë drejtim, ndryshe nga një politikan normal. Një politikan normal e di se nuk ka rëndësi se sa shumë kritika merr nën lëkurë, ai duhet të buzëqeshë. Trump nuk mund të bëjë këtë llogaritje të thjeshtë “vetë-shërbyese”. Ai duhet të sulmojë të gjithë ata që e kundërshtojnë edhe pasi ai ka mposhtur.

Shumë nga mbështetësit Trump e admirojnë atë për sfidën e tij të guximshme dhe korrektësinë politike. Por pasaktësitë e tij politike mund të jetë vetëm një efekt i paqëllimshëm në anën e sëmundjes së tij. Disa nga fyerjet e tij janë politikisht jo korrekte: fyerjet e rënda raciste dhe Mizantrope. Por të tjerët janë thjesht fëminore: duke bërë shaka me lartësinë e dikujt, ose duke sugjeruar se babai i dikujt është i përfshirë në vrasjen e Kenedit. Nuk është me të vërtetë politikisht jo korrekte të thuhet se një i burgosur i luftës nuk është një hero, sepse ai është kapur. Kjo është vetëm një mënyrë për të thënë se unë nuk e kujdesem për ju në qoftë se nuk jeni një hero lufte. Fakti më i rëndësishëm është se ai nuk është në gjendje të kontrollojë përgjigjet e tij ndaj kritikave. Atij i duhet të dyfishojë kohën duke gërmuar vetë thellë e më thellë në vrimë.

Imagjinoni një person të tillë si president. Ajo që kemi parë në fushatën e Trumpit nuk është vetëm një metodë zgjuar për nxitjen e zemërimit tek njerëzit. Ai ka gjithashtu një defekt personaliteti që ka pasur efektin e vetë në nxitjen e zemërimit. Dhe për shkak se ky është një defekt dhe jo një taktikë, ai do të vazhdojë të ndikojë në sjelljen Trumpit në Shtëpinë e Bardhë. Do të përcaktojë se si qeveriset, sesi ekzekutohen ligjet, sesi do të udhëzohet zbatimi i ligjit dhe agjencive të inteligjencës nën komandën e tij.  Defektet në personalitetin e tij do të jenë një faktor dominues në presidencën e tij, ashtu siç kanë qenë faktori dominues në fushatën e tij.

Tendenca e tij në fund të fundit është vetë-shkatërruese. Kjo do ta ishte gjëja më e afërt që Shtetet e Bashkuara kanë pasur ndonjëherë me një diktator, por një diktator me një temperament të rrezikshëm të paqëndrueshëm që askush nuk ia di ‘komandën e kontrollit’.

Dikush mund të shpresojë se kjo nuk ka për të ndodhur. Të gjitha gjasat na cojnë të mendojmë se defektet e tij do të shkatërrojë Trumpin para se të mbërrijë në Shtëpinë e Bardhë. Dhe ai do të marrë me vete në shkatërrimin e tij Partinë Republikane dhe udhëheqësit e saj. Kjo do të ishte një tragjedi por ishte partia dhe udhëheqësit e saj  ata që e zgjodhën Trumpin si kandidat kështu që tani le ti lëmë të përballen me fatin e tyre.

Përshtati: SYRI.net