Si parti politike shpesh kam ftuar  organizatat  civile dhe  ishit  të pranishëm, tani duhet edhe ne  të jemi të pranishëm në një ditë ndërkombëtare dhe  kaq të rëndësishme, dhe të dielën, që hapet para nesh dhe të diskutojmë  për çështje që janë me të vërtetë të dhimbshme  në shoqërinë tonë.

Sigurisht ne nuk jemi profesionistë si ju, disa prej jush për vite e dekada të tëra, jeni  duke punuar në shumë çështje të rëndësishme që kanë të bëjnë  me qytetarët tanë, por ne jemi këtu të pranishëm për të dëgjuar dhe për të dhënë komentet  për të  hapur  debatin  dhe të sjellë  sigurisht një rezultat  pozitiv. Dhe na kritikoni, na rahni ne politikanët  në qoftë se  nuk janë gjëra të mira nga politika dhe politikanët në Maqedoni, duke përfshirë  mua sepse edhe unë jam një politikan në këtë vend.

Të dhënat që na  okupojnë të gjithë ne, janë  të dhënat e njohur për gjithë publikun maqedonas, kjo është 500.000 qytetarë  jetojnë nën nivelin e varfërisë. 180,000 njerëz jetojnë me 40 denarë në ditë, 99,000 me 22 denarë  një ditë dhe e gjithë kjo, nëse  vazhdoni të thoni është duke na vrarë.

Për mua si një politikan, unë mendoj se duke u përpjekur për të krijuar shtet në  20 vitet e fundit, Maqedonia ka humbur shpirtin. Vendi e humbi shpirtin dhe kuptimin e ekzistencës së vet, dhe si kudo në botë, shteti ekziston për qytetarët dhe asnjë tjetër. Deri e përmbush funksionin e ekzistencës sësaj, dhe kjo është vetëm interesi i qytetarëve, atëherë ka kuptim, organizimi, funksionimi dhe ekzistenca  si një shtet.

Është koha për të kthyer shpirtin e vendit tonë, dhe kjo do të thotë që të heqim dorë nga të gjitha këto aspekte materiale që janë preokupim i të gjithë votuesve dhe  politikanëve. Aspekte materiale me të cilët bëjnë muskujt  politikanët  para dhe prapa zgjedhjeve, sepse  fushatëa zgjedhore  është e vazhdueshme në këtë Maqedoni tonë. U  humbën elemente të rëndësishme, ku qytetari, individi, individi do të jetë objekt i ekzistencës së institucioneve  të tëra, qeverive të tëra, parlamenteve , ashtu siç duhet të jetë.

Është thënë  këtu, në të vërtetë të shoqëria u  shtrembërua, dhe është e mundur  për të riparuar atë, nëse e kthejmë përsëri  kuptimin e ekzistencës  sonë. Nuk mundemi të shërojmë shpirtin si institucione, si shoqëri, nëse  japim nga  2.500 denarë ndihmë sociale. Kjo është vetëm shërimin e shpirtit ose vetëm përpiqemi  për të shëruar shpirtin?

Me 2.500 denarë askush nuk mund të jetojë!

Dhe pastaj Erxhani ose dikush  tjetër shkon për të mbledhur  plastikë, për të mbledhur hekur dhe ai që i blen duhet kërkuar  llogari bankare që është një arsye më shumë për të mos i marrë këta  2.500 denarë.

Nëse  themi se pragu i varfërisë për një individ minimalisht  është 12,000 denarë, shoqëria nuk mund të jetë e  lumtur në qoftë se nuk siguron të ardhura nga 12.000 denarë për çdo individ. Unë kam bërë matamatikat.  Në përgjithësi, këto 35.000 ose 40.000 qytetarë të kategorisë  përfituesve të ndihmës sociale, kanë nevojë nga 18 milionë eurosh për të kompensuar hapin e parë në situatën. Ky është përmendori Luftëtari në kale ose zgjedhni cilin përmendor doni. Aq para nevojiten  për të sjellë bukë në shtëpi.

Dje, Organizata e Grave të Strumicës, Banka e Ushqimit dhe ne si Komuna e Strumicës së bashku me biznes sektorin kemi shpërndarë 100 pako me ushqime. Nga moment i përfundimit të shpërndarjes së pakove deri në ardhjen time këtu, kam marrë mbi 15 mesazhe  “Ku mund të marrë paketën?”. Ne jemi duke folur për ushqim, makarona, shpageti, ushqim të qëndrueshëm.

Njerëzit kërkojnë ushqim, që do të thotë se në Maqedoni ka uri dhe kjo është shkatërruese për të gjithë ne.

Ne duhet të përkushtohemi  qytetarit dhe  individit me hapa konkrete dhe pragmatike!

Paraja ka. Unë mund t’ju them, 400 milionë në vit janë vjedhur nga Maqedonia! Ka vjedhje dhe grabitje, sikur ky vend është i huaj. Stratifikimi shoqëror është në  nivel ekstrem, ku shumë të pasurit  nuk maten në milionë denarë as në milionë euro. Ne po flasim për qindra miliona euro.

Të gjitha aspektet e shoqërisë sonë ne duhet ristrukturuar dhe riorganizuar në çdo aspekt të mundshëm.

Nuk bëhet fjalë vetëm për tatime të drejta. Ne të gjithë duhet të paguajmë tatim. Në fund më të varfërit arrijnë tek përmbaruesit  për të paguar tatimin. Kur i shihni përmbaruesit … në vendin kemi 9 përmbarues të cilët në vitin 2014 treguan përfitim neto më shumë se 500,000 euro. Kjo është grabitje e më të varfërve. Të pasurit nuk vijnë te përmbaruesit. Ata paguajnë borxhet e tyre me kohë. Kjo është grabitja më moderne që ndodh në Maqedoni.

Për këtë arsye, nuk është vetëm tatimi i drejtë. Shteti duhet të jetë redistributor i pasurisë. Ajo duhet të përfshinë më shumë nga të pasurit në mënyrë që të përfshijë të gjitha elementet  sociale dhe të kthehet të varfërve. Por jo vetëm për të dhënë ushqim të varfërve, ose t’i jepet një pagë mujore, por  duhet gjithashtu të ketë punonjës socialë që do të punojnë për përfshirjen e tyre në shoqëri, për të mësuar njerëzit për të nxjerrë vetë ushqimin. Sot  kemi punonjës socialë në qendrat për gjëra sociale, duke folur me Frosina Remenski, ata ndajnë në letër ndihmë sociale, kjo është kjo, askush nuk punon me njerëzit me nevojë sociale. Duhet në çdo aspekt për të ripërcaktuar shoqërinë.

Kjo do të thotë vendi ta realizojë  rolin e saj. Nëpërmjet parave të Buxhetit  duke e ngritur  pragun e asaj që është më e varfër  për diçka që është e mesme, dhe natyrisht, në llogari të atij që përdor thesarin kombëtar  dhe të drejtat në këtë vend, ai është njeriu i pasur i kësaj shoqërie. Dhe ai e preku mundësinë që të ketë lëshime për minerale të papërpunuara,  gërmime, të ndërtojë gjithkund, dhe normalisht profiti vjen këtu.

Dhe ai duhet të paguajë më shumë, nëse ne duam të varfrit që të kenë më shumë se kjo që nuk e kanë sot në shoqëri në përgjithësi.

Punësimi i të rinjve është një nga burimet  të  varfërisë. Duhet  me politikën e sinqertë e punësimin e të rinjve. Humbja më e madhe e Maqedonisë është se  nuk ka të rinjtë rreth nesh.  Shoku ynë, një mik, fëmijë, nip, ka  shkuar, dhe ditën më parë ai ishte këtu. Ata janë forca motorike, ato krijojnë pasuri në shtetin.

Pra, nga ky aspekt duhet  zbatuar modele evropiane, si garanci rinore. Si? Pasi përfundojnë arsimimin e tyre, u jepni trajnime, punë, shteti duhet të ndërhyjë këtu dhe  të ndjekë, sepse sektorin e biznesit vetëm nuk do të ftojë. Shteti duhet  ndërtuar politikat e prekshme, me të holla, të drejtpërdrejtë, si  motivacion që  ata  të shkojnë në punë ose të krijojnë diçka që punëdhënësi do të shohë si vlerë të re  për përfitim, por për  njeriun e ri, si mundësi për pagë.

Nga çdo aspekt të mundshëm duhet  riorganizuar gjërat dhe kjo në thelb do të përcaktoj kështu. Ne duhet të kthejmë shpirtin e vendit. Dhe do të kthejmë nëse institucionet i drejtojmë  drejt njeriut, individit. Na duhen politika dhe zgjidhje të qëndrueshme. Europa moderne, Skandinavia e solidaritetit, nuk i ka zgjidhur gjërat, por ka shembuj të shkëlqyer që janë të zbatueshme këtu dhe në fund të themi se ka rezultate dhe në Maqedoni të fillojë të ndjehet këtë progres. 60 për qind nën pragun e dinjitetit të jetës është ndihma sociale në vendin.

Dhe  mirë, dikush thotë – ku janë paratë? Ka paratë e Buxhetit, Maqedonia nuk ishte më e varfër, kur ka pasur një buxhet prej 1.7 miliardë eurosh. Tani ka 3.3 miliardë euro  Buxhet. Problemi është se buxheti shkon për kot.

duhet të shpenzohen për qytetarët, për popullin tonë, për njerëzit që jetojnë këtu dhe e di se si – për më të varfërit. Më shumë duhet të plotësojnë më të pasurit, pastaj  më pak pak të pasurit, dhe përfitimi më i madh duhet të jetë për të varfrit, dhe dhashtë Zoti ata të jenë në anën tjetër çdo herë.. Gjithkush dëshiron atë. Kjo është tendenca, ndër të tjera, kuptimi i ekzistencës së shoqërisë.

Unë jam këtu  vetëm për të kërkuar fjalë,  qëndroj këtu gjatë gjithë kohës, dhe i ftoj kamerat për të qëndruar. Sot është Dita kundër varfërisë dhe urisë. Nuk ka më e rëndësishme sot se kjo. Ju bëjë thirrje për të qëndruar, shoh se ka pikë  cilësore për një debat të cilësisë.